Tobie poświęcam
ciało i duszę moją,
ciało i duszę moją,
wszystkie modlitwy i prace,
radości i
cierpienia,
wszystko czym jestem i co posiadam.
Ochotnym sercem oddaję się Tobie
w niewolę miłości.
Pozostawiam Ci
zupełną swobodę
posługiwania się mną
dla zbawienia ludzi
i ku pomocy
Kościołowi świętemu,
którego jesteś Matką.
Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą,
przez Ciebie i dla Ciebie.
Wiem, że własnymi siłami
niczego nie
dokonam.
Ty zaś wszystko możesz,
co jest wolą Twojego Syna,
i zawsze
zwyciężasz.
Spraw więc, Wspomożycielko wiernych,
były rzeczywistym Królestwem
Twego Syna i Twoim.
Twego Syna i Twoim.